تقوا و اخلاص بندگی

دوستان عزیز ، سلام علیکم . داشتن ریش و یا بر عکس، تراشیدن آن دلیل بر دین داری و یا بی دینی افراد نیست. استاد بزرگوارم مرحوم دکتر مهدی کی نیا ، به رغم این که ریش اش را می تراشید؛ فردی مذهبی، متدین و دین دار بود. بنده حقیر ، حمید رضا فتحی از واحد نراق شهادت می دهم که در دانشگاههای دولتی و ... دین دارتر ، وارسته تر و متدین تر از او نیافتم . هنگامی که نام مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها را بر زبان می آورد و یا می شنید؛ آن چنان بی مقدمه، سیل اشک بر گونه هایش جاری می گردید که حتی اشک هایش بر زمین می ریخت ؛ و سنگفرش کلاس نیز به اشک هایش آغشته می شد. بنده که بسیار جوان بودم تصور می کردم فقط در کلاس ما این گونه است؛ اما به تحقیق دریافتم در همه کلاس ها و سایر دانشگاهها نیز این گونه است. این حالات نشان دهنده پاکی گذشته اش بوده است. دکتر کی نیا در سخنان اش، دکتر علی اکبر سیاسی رییس دانشگاه تهران را می ستود؛ و می گفت : ( او از موفق ترین مدیران دانشگاه تهران بوده است. به چند دلیل: اولین فردی بود که صبح زود به دانشگاه می آمد؛ جلوی درب اصلی دانشگاه می ایستاد؛ با تک تک کارمندانش احوال پرسی و ساعت ورود آنان را کنترل می کرد؛ اگر برگ درختی روی زمین افتاده بود و یا نظافت نشده بود فورا تذکر می داد؛ آمار دقیق و اطلاعات کاملی از کارمندان اش در ذهن داشت؛ کارمندان مستاجر را می شناخت؛ به عیادت کارمندان بیمار می رفت؛ دسته گل و شیرینی می برد؛ اگر نوزادی متولد می گردید به خانه کارمند می رفت و کادو می برد. خواهر زاده اش سال ها پشت کنکور مانده بود اما کاری برایش نکرد. هرگز تیشه را به ریشه افراد نمی زد).  خداوند استاد ما دکتر کی نیا را بیامرزد. براش شادی روحش و همه رفتگان صلوات می فرستیم و هدیه می کنیم.