بیو گرافی مختصر از آیت اله نویسی

حضرت ایت الله حاج حسین رجبی نویسی امام جمعه ی فقید شهرستان دلیجان از توابع استان مرکزی در اول فروردین ماه 1314 شمسی در روستای نویس از توابع قم دیده به جهان گشود .تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش اغاز و از سال 1328 وارد حوزه ی علمیه ی قم شدند. دروس مقدمات وسطح را نزد ایات عظام مشکینی  ومحمد مجاهدی و سید محمد باقر  سلطانی طباطبایی به پایان رساند ودروس خارج فقه و اصول را نزد ایت الله بروجردی - امام خمینی - محقق داماد - گلپایگانی و محمد علی اراکی تلمذ نمود و همزمان با تحصیل به تدریس در حوزه ی علمیهی قم پرداخت. وی در ان دوران با اکثر علمای  بزرگ و شخصیت هایی که بعدا در دوران انقلاب از بزرگان انقلاب بودند همدرس و با هم مباحثه بود به گونه ای که همین امر باعث شده بود پس از پیروزی انقلاب شخصیت علمی ایشان  مورد احترام و اقرار کارگزاران نظام قرار گیرد.
 وی از ایات عظام امام خمینی و گلپایگانی و مرعشی نجفی و دیگر مراجع اجازه تصدی و رسیدگی به امور حسبیه و وجوه شرعیه داشتند. در سالهای قبل از پیروزی انقلاب  وبا اغاز قیام 15 خرداد 1342 شمسی  به فعالیتهای سیاسی روی اورد و در جریان مدرسه فیضیه مورد ضرب و شتم نیروهای پهلوی قرار گرفت.
ایشان در سال 1346 به دعوت عده ای از مومنین و به عنوان یکی از روحانیون شهر به منظور انجام امورامامت جماعت مسجد صاحب الزمان شهر دلیجان از قم به دلیجان نقل مکان مینماید. در دوران اوج گیری انقلاب محور مبارزه با نظام شاهنشاهی در شهر دلیجان میگردند وبه سبب فعالیتهیش دستگیر و در اراک شکنجه شد اما پس از اعتصاب  مردم دلیجان ازاد میگردند.پس از پیروزی انقلاب قبل از استقرار کمیته ها و سایر نهادها به دلیل شناخت خوب مردم با گماردن افراد ذیصلاح  به رتق و فتق امور میپردازند تا اینکه در 25 فروردین 1358 به دنبال درخواستهای مکرر مردم از سوی امام خمینی به عنوان امام جمعه ی شهر دلیجان معرفی شدند و از ان پس تا قبل از رحلت نیز این مسیولیت را به نحو شایسته ای انجام میدادند.
وی در خرداد 1378 در حالیکه مشغول ایراد خطبه های نماز جمعه بودند از سوی یکی از افراد گروهک مهدویت ترور گشته و از ناحیه ی سینه وکتف و دست چپ به شدت مجروح و تا مرز شهادت پیش رفتند وبه درجه ی جانبازی نائل امدند ودست چپ ایشان از کار افتاد به صورتی که این ضایعه طی سالیان گذشته موجب ناراحتی ایشان میگشته است. با این حال مصائب را تحمل و مجدانه امور را پیگیری می نمودند.
ایت الله نویسی این مرد فاضل و با تقوی در روزهای پایانی تیر ماه 1385 به علت تشدید بیماری قند که ناشی از صدمات جراحات دست و ریه اش بود دچار نارسایی های قلبی شده بودند ابتدا در بیمارستان امام صادق (ع) دلیجان بستری و سپس در بیمارستان سینای اصفهان تحت معالجه قرار گرفتند که اقدامات در مانی  موثر واقع نشده و سرانجام در صبح روز شنبه 28 امرداد 1385 دار فانی را وداع  وپیکر پاکش بنا به اصرار مردم عالم دوست دلیجان و کسب اجازه از خانواده ی بزرگوارش  در جوار شهدای دلیجان مدفون و زیارتگاه مردم دلیجان گشت.بر نویسی های عزیز اگر واجب نباشد،جایزاست یاد  ایشان را همواره زنده نگه دارند