خاطره اول خواندن نماز لیله الدفن

 

کُلُّ مَنْ عَلَیهَا فَانٍ«26»
همه کسانی که روی زمین‌ هستند فانی می‌شوند،

وَیبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ«27»
و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می‌ماند!

 

خاطره اول       

    

  اهمیت نماز لیله الدفن برای اموات

 

در یکی از روزها در مسجد صاحب الزمان (ع) دلیجان  جهت اقامه نماز جماعت حاضر شدم . خادم مسجد، پیرمردی بسیار ضعیف و لاغر بود. و چون چپق می کشید به حاج محمد چپقی معروف شده بود. ابتدا مرحوم حاج علی حیدری فرزند حاج ذبیح الله اذان گفت. مرحوم حاج آقا نویسی بعد از نماز مغرب گفت : « خادم این مسجد حاج محمد... امروز از دنیا رفت و مراسم خاک سپاری او امروز انجام گردید . ای خوهران و برادران نماز گزار برای او نماز لیله الدفن بخوانید » . همه حاضرین نماز لیله الدفن خواندند . بعد از نماز عشاء مرحوم آیت الله نویسی چند دقیقه ای روی صندلی نشست ؛سخنرانی کرد و گفت :  

^{_{« والله قسم، اگر خادم مسجد به اندازه همه دنیا اموال داشت ارزش این دو رکعت نماز لیله الدفن برای او، امشب، از همه دنیا و  مافیها بیشتر و بالاتر است . »}} 

 ^{_{در این هنگام مرحوم آقا صادق جلالی مشغول دادن چای به حاضران بود. حاج آقا نویسی از او پرسید: آقا صادق آیا یادت هست از کنار همین منبر تا پنجره مسجد چه کسانی می نشستند ولی الان از دنیا رفته اند؟ آقا صادق گفت: بله، فلانی، فلانی، فلانی،...}}

 ^{_{حاج آقا نویسی سپس در ادامه فرمود:}}  

برادرها و خواهرها، این راهی است که همه باید برویم. کسانی که در سال های قبل در بین ما بودند؛ و در این مسجد نماز می خواندند؛ و در مراسم مختلف ، به همین دیوار مسجد تکیه می دادند، و می نشستند، حالا در زیر خاک خفته اند. من و شما هم به زیر خاک خواهیم رفت. تنها چیزی که به درد ما می خورد عمل صالح است. پس باید خودمان به فکر خودمان باشیم. کسی بعد از ما به فکر ما نیست. کسی برای ما عمل صالح انجام نمی دهد. 

 

^{_{مرحوم حاج آقا نویسی گفت : برای تمام کسانی که در خاک آرمیده اند  . صلوات بفرستید}} 

_{اکنون، امام جماعت، موذن، خادم، نوحه خوان، آبدارچی و... بسیاری از نمازگزاران مسجد صاحب الزمان علیه السلام در زیر خاک خفته اند؛ ما نیز به جمع آنان ملحق خواهیم شد. ان شاءالله.}

نماز لیل الدفن یا نماز وحشت

«برای انسانی که از دنیا رفته است ساعتی سخت تر از شب اول دفن نیست. پس بر مردگان خود با صدقه ترحم کنید و رحمت بفرستید و اگر امکانی نداشت، دو رکعت نماز برای آنها بخوانید... زیرا پس از این نماز خداوند هزار فرشته را به سوی قبر او می فرستد که با هر فرشته لباس و زینتی است و قبرش تا روزی که در نغمه صور دمیده می شود، از تنگی به در می آید و گشایش می یابد. همچنین به نمازگزار نیز تا زمانی که خورشید بر او می تابد حسنه می دهند و او را چهل درجه بالا می برند.

(مستدرک الوسائل، میرزای نوری، ج 6، ص 344، تحقیق و نشر موسسه آل البیت قم)