خاطره هفدهم تسلط حاج آقا نویسی به ادبیات عرب

خاطره خاطره هفدهم   تسلط آقای نویسی بر ادبیات عرب   

        

قبلا اشاره کردم که حوزه ی علمیه ی دلیجان که زیر نظر مرحوم آیت الله حاج شیخ مصطفی حایری اداره می شد؛ و همه طلاب آن، روحانی و ملبس بودند؛ پس از چندی فعالیت، به دلیل کمبود استاد، تعطیل گردید و همه روحانیون مزبور به قم عزیمت کردند. چند سال پس از آن ، برخی از جوان های دلیجان به حاج آقا حایری مراجعه کردیم و از ایشان تقاضا کردیم که به ما ادبیات عرب و صرف و نحو بیاموزد.  حاج آقا حایری مجتهد بود. بنده در دو جلسه مختلف سوال کردم و ایشان پاسخ داد که از چهار نفراز مراجع بزرگ حوزه ی علمیه ی نجف اشرف دارای درجه ی اجتهاد است. چون اسامی آنان را یاد داشت نکردم ؛ فقط یکی از آنان را که مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی بود به خاطر دارم. رحمه الله علیه رحمه واسعه . حاج آقا حایری پذیرفت که به نوجوان ها صرف و نحو درس بدهد. اولین فردی که به ایشان مراجعه کرد آقای جعفری بود که از نظر درسی ، یکی دو سال از بنده جلوتر بود. آقای جعفری چند سال بعد، در اداره پست دلیجان استخدام گردید و مدتی بعد، رییس اداره پست شد. دومین فرد آقای مسلم علی مردانی و سومین فرد بنده بودم . افراد دیگری هم بعدا آمدند.

حاج آقا حایری کتابی به نام صرف و نحو که آقای اسدالله بادامچیان تالیف کرده ، و کتاب مبادی العربیه و کتاب شیخ محمد رضا مظفر را به ما درس می داد. بنده هنگامی که در حوزه ی علمیه تحصیل می کردم؛ هر گاه سوال و ابهامی برایم پیش می آمد؛ از حاج آقا نویسی می پرسیدم. ایشان علاوه بر تسلط بر مباحث فقهی و قضایی، در ادبیات عرب و صرف و نحو استاد بود. حجت الاسلام والمسلمین شیخ محسن قرائتی که از سال 1358 تاکنون در تلویزیون درس هایی از قرآن می دهد؛ از ارادتمندان حاج آقا نویسی بود؛ زیرا از روز نخست که وارد حوزه ی علمیه ی قم شده بود؛ کتاب جامع المقدمات را نزد حاج اقا نویسی تلمذ کرده و به پایان رسانده بود.  

چون اسم  حاج آقا حایری به میان آمد؛ نمونه ای از دست خط ایشان را در این جا نشان می دهم. جملات عربی دست خط ایشان است و جمله فارسی که ترجمه عربی است؛ دست خط بنده است: خداوند همه رفتگان را بیامرزد و غرق در نور فرماید.

 

 

..