خاطره سی و سوم - پرهیز از شهرت

خاطره سی و سوم

پرهیز از شهرت       

         

مرحوم حاج آقا نویسی وظیفه شرعی خود را انجام می داد و از شهرت بیزار بود. هنگامی که در مرکز استان مرکزی (اراک) قضایایی سیاسی اتفاق افتاد و امام جمعه اراک و استاندار استان مرکزی برکنار شدند؛ از ایشان دعوت شد که به اراک برود و نمایندگی ولی فقیه در استان و امامت جمعه اراک را بپذیرد؛ اما ایشان قبول نکرد و نپذیرفت . چون در آن زمان 28 استان داشتیم؛ بدیهی است که اگر قبول کرده بود؛ جزو 28 نفر از مجتهدینی قرار می گرفت که به عنوان نماینده ولی فقیه در سطح استان خدمت می کنند. اما همان گونه که اشتغال در مناصب بالای قضایی را قبول نکرده بود؛ امامت جمعه در اراک را نیز نپذیرفت.  

عقیده ایشان بر این بود که انسان باید ثبات قدم داشته باشد. اگر راهی را برگزید؛ باید تا پایان بر سر عهد و پیمان خویش بایستد. در دورانی که بنده پس از چند سال تحصیلات در حوزه علمیه ، جهت تحصیل به دانشگاه تهران رفتم؛ به بنده فرمود: خوب نیست انسان از این شاخه به آن شاخه بپرد.