خاطره چهل و هفتم متن وصیت نامه

باسمه تعالی

                                                                                                                           

مخفی نماند بر این که بعد از شهادت به وحدانیت خدا و رسالت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و اقرار به این که هر چه آن حضرت از جانب خداوند تبارک و  تعالی آورده است بر حق است؛ و اقرار به این که ائمه اثنی عشر ع که اول آن ها علی ابن ابی طالب است؛ و آخر آن ها امام زمان عجل الله فرجه الشریف است

اوصیاء بر حق حضرت رسول اکرم است؛ و بعد از شهادت به قیامت و عالم برزخ و معاد و آن چه از اصول دین و فروع دین است _ وصی خود قرار دادم برادر خود محمد رجبی نویسی را که بعد از این که فوت کردم و یا شهادت در راه خدا که آرزوی حقیر است نصیبم شد؛ آن چه از اموال دارم بعد از اداء مهریه همسرم و مراسم مخارج ایام ثلاثه و هفته و چهلم و سال و غیره مه مناسب با شئون این جانب باشد؛ و محل دفن مناسب، سه قسمت شود: یک قسمت آن یعنی یک ثللث آن به مصرف کارهای خیر عام المنفعه رسیده شود؛ و چنان چه ممکن شد؛ به مصرف ساختمان مدرسه علمیه ای در قم و یا مسجدی که نمازخوان دارد در قم ، و یا جای دیگری که اولویت دارد؛ رسیده شود. و کتاب هایم آن چه هست به کتاب خانه های عمومی قم ، یعنی به یکی از آن ها اهدا شود. و در ضمن تا این تاریخ ، نماز و روزه ، و حق الناس در ذمه ام نمی باشد؛ و لیکن از تمام هم وطنان و همسایگان، چه همسایه خانه و غیره و تمام کسانی که با آن ها معاشرت داشته ام؛ حلالیت می طلبم. و این جانب نیز تمام کسانی که به نحوی حقی بر آن ها پیدا کرده ام از غیبت و غیره حلال می کنم؛ و به بعضی از رفقاء مبالغی به عنوان قرض الحسنه دادم که باید بپردازند.و در خاتمه تمام فامیل هایم و مخصوصا برادران و خواهرهایم و فرزندان آن ها را توصیه به تقوی و نماز اول وقت و حفظ نظام جمهوری اسلامی می نمایم.و دز در تمام حالات خدا را فراموش ننمایند؛ تا خدا آن ها را فراموش نکند؛ و هر که به این وصیت نامه عمل ننماید؛ و یا تبدیل کند؛ به لعنت خدا و نفرین رسول و اولیاء خدا، گرفتار شود.

حسین رجبی نویسی 

بسمه تعالی

چون عازم برای عمل جراحی قلب بودم به عنوان یادداشت این وصیت نامه را نوشتم و هر وصیتی جز این وصیت نامه از درجه اعتبار ساقط است

حسین رجبی نویسی 10- 10- 73